- Типы:
- 4х этажное здание
- Апартаменты
- АРЕНДА
- Вилла
- Земельный участок
- Земельный участок с жилыми постройками
- Квартиры
- Комплекс фешенебельных вил
- Участок
- Частный дом
- Расположение:
- Бисхинокамбос-Захарос Илиас
- Панорама- Авлонас Мессиниас
- Пигадулья- Авлонас Мессиниас
- Терпситеа -Кипариссиас Мессиниас
- Аттика
- Глифада
- Каковатос- Захарос Илиас
- Каковатос- Захарос Илиас
- Каламос, район Аттики
- Кипариссия-Мессиния
- Миконос - Фарос
- Набережная САНТАВАС
- о. Родос
- о. Самос
- о. Святой Троицы
- Пелопоннес
- Пелопоннес , Каламата
- Поселок Олимпиада
- Сани -Кипариссия-Мессиния
- Халкидики
- Центральная Греция, материк, район: Муниципалитет «Фтиотиди»
- Эрмиониду, Пелопоннес
- Стоимость:
- Менее 100 тыс. евро
- 100-250 тыс. евро
- 250-500 тыс. евро
- 500 тыс. - 1 млн евро
- Большее 1 млн евро
Διακυβέρνηση
Το Σύνταγμα του 1975 περιέχει εκτενείς εγγυήσεις των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του πολίτη, που ενισχύθηκαν περαιτέρω με την αναθεώρηση του 2001. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την αναθεώρηση αυτή κατοχυρώθηκαν, για πρώτη φορά συνταγματικά, πέντε ανεξάρτητες αρχές, οι τρεις των οποίων (Συνήγορος του Πολίτη, Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών, Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα) είναι ταγμένες στην προστασία και διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων. Η Ελλάδα είναι επίσης συμβαλλόμενο μέρος στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Στις 27 Μαΐου του 2008 η Ολομέλεια της Η΄ Αναθεωρητικής Βουλής ενέκρινε την αναθεώρηση του Συντάγματος, που οδήγησε στην υιοθέτηση τριών προτάσεων αλλαγών εκ μέρους της μεγάλης πλειοψηφίας των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑΟΣ. Από την ψηφοφορία απουσίαζε το ΠΑΣΟΚ. Οι προτάσεις αυτές είναι η κατάργηση του απόλυτου επαγγελματικού ασυμβιβάστου των βουλευτών, η απολαβή εκ μέρους της Βουλής του δικαιώματος να τροποποιεί επιμέρους κονδύλια του τακτικού Προϋπολογισμού και να παρακολουθεί την εκτέλεσή του και η επιφόρτιση του νομοθέτη να μεριμνά ειδικά για τις νησιωτικές και ορεινές περιοχές σε κάθε νόμο που υιοθετεί[6].
Σε πολιτειακό και οργανωτικό επίπεδο το Σύνταγμα διακρίνει τρεις εξουσίες: τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική. Στη νομοθετική μετέχουν η Βουλή και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στην εκτελεστική ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση, ενώ η δικαστική εξουσία ασκείται από τα δικαστήρια στο όνομα του ελληνικού λαού.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ιεραρχικά βρίσκεται στην κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας, μετέχει στη νομοθετική με την έκδοση και τη δημοσίευση των νόμων και τη δυνατότητα αναπομπής στη Βουλή ψηφισμένου νομοσχεδίου ή πρότασης νόμου, ενώ ορίζεται από το Σύνταγμα ως ρυθμιστής του πολιτεύματος. Εκλέγεται από τη Βουλή με διαδοχικές ψηφοφορίες των μελών της, κατά τις οποίες επιδιώκεται η εξασφάλιση πλειοψηφίας 2/3 του συνόλου των μελών της στις δύο πρώτες φάσεις και 3/5 στην τρίτη. Επί αποτυχίας συγκέντρωσης των ανωτέρω πλειοψηφιών διαλύεται η Βουλή, προκηρύσσονται εκλογές και η νέα Βουλή εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την ίδια πλειοψηφία των 3/5 και, αν ούτε αυτό είναι εφικτό, με την απόλυτη πλειοψηφία των μελών της (151) ή, τέλος, με σχετική μεταξύ των δύο πλειψηφισάντων στην τελευταία ψηφοφορία, αν δε συγκεντρωθεί η απόλυτη πλειοψηφία. Οι εξουσίες του Προέδρου είναι περιορισμένες, καθώς ασκεί κυρίως εθιμοτυπικά καθήκοντα. Όλες σχεδόν οι πράξεις του χρήζουν προσυπογραφής από τον Πρωθυπουργό ή άλλο μέλος της Κυβέρνησης (Υπουργό), όπως τα προεδρικά διατάγματα. Από την υποχρέωση προσυπογραφής εξαιρούνται ρητά ελάχιστες πράξεις του Προέδρου προβλεπόμενες από το Σύνταγμα, όπως ο διορισμός των υπαλλήλων της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Η θητεία είναι πενταετής με δικαίωμα επανεκλογής για μία ακόμη θητεία.
Η νομοθετική εξουσία ασκείται από τη Βουλή των Ελλήνων, της οποίας τα μέλη εκλέγονται με καθολική μυστική ψηφοφορία για τετραετή θητεία. Εκλογές μπορούν να κηρυχθούν νωρίτερα για έκτακτους λόγους, όπως αυτοί ορίζονται στο Σύνταγμα. Μετά πάντως το 1975 η προκήρυξη πρόωρων εκλογών αποτελεί τον κανόνα, επικαλούμενου συνήθως από τις απερχόμενες κυβερνήσεις κάποιου εξαιρετικής σημασίας εθνικού θέματος. Η Ελληνική Δημοκρατία χρησιμοποιεί για την ανάδειξη των βουλευτών ένα σύνθετο ενδυναμωμένο εκλογικό σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης (ενισχυμένη αναλογική), το οποίο αποθαρρύνει τη δημιουργία πολυκομματικών κυβερνήσεων συνεργασίας και επιτρέπει ισχυρή μονκομματική κυβέρνηση πλειοψηφίας, ακόμα και αν το πρώτο κόμμα υστερεί της απόλυτης πλειοψηφίας των ψήφων. Για να μπορεί να καταλάβει μία από τις 300 βουλευτικές έδρες ένα κόμμα, πρέπει να έχει λάβει τουλάχιστον το 3% του συνόλου των ψήφων, ενώ με τον εκλογικό νόμο, που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στις Βουλευτικές εκλογές του 2007, το πρώτο κόμμα είναι δυνατόν να εξασφαλίζει απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή με ποσοστό περίπου 42%.
Μέχρι το 1877 η νόμιμη ηλικία ψήφου ήταν τα 25 χρόνια. Στη συνέχεια μειώθηκε στα 21 χρόνια και από το 1981 είναι τα 18 χρόνια.
Η Βουλή των Ελλήνων στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα.
Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από την Κυβέρνηση, της οποίας κεφαλή είναι ο Πρωθυπουργός, το ισχυρότερο πρόσωπο του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της Χώρας[9], εφαρμόζει την πολιτική που εγκρίνει μέσω των νομοθετικών πράξεων η Βουλή, αλλά ταυτόχρονα μετέχει στη νομοπαρασκευαστική διαδικασία, μέσω της σύνταξης και της προώθησης προς ψήφιση των νομοσχεδίων (νομοθετική πρωτοβουλία). Η Κυβέρνηση με βάση την αρχή της δεδηλωμένης οφείλει να απολαύει της εμπιστοσύνης της Βουλής, να έχει λάβει δηλαδή ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία των Βουλευτών. Στα πλαίσια δε της σύγχρονης κομματικής δημοκρατίας η Κυβέρνηση κυριαρχεί και στη νομοθετική λειτουργία, καθώς προέρχεται από το Κόμμα το οποίο ελέγχει την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, καθιστώντας έτσι την ψήφιση των νόμων μια τυπική κατά κανόνα διαδικασία. Λόγω δε της συχνής έως καταχρηστικής επίκλησης της κομματικής πειθαρχίας, η δυνατότητα διαφωνίας κυβερνητικού βουλευτή με την Κυβέρνηση που στηρίζει θεωρείται σπάνιο φαινόμενο. Σε έκτακτες περιπτώσεις μπορεί η Κυβέρνηση να προτείνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, οι οποίες έχουν ισχύ νόμου και οφείλουν να εγκριθούν καταρχήν εντός 40 ημερών από τη Βουλή.
Ο Πρωθυπουργός αποτελεί την κεφαλή της κυβέρνησης και με βάση το Σύνταγμα είναι συνήθως (αν και όχι απαραίτητα) ο αρχηγός του έχοντος την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή κυβερνώντος κόμματος. Βάσει του άρθρου 82 του Συντάγματος, "ο Πρωθυπουργός εξασφαλίζει την ενότητα της Κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειές της, καθώς και των δημοσίων γενικά υπηρεσιών για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στο πλαίσιο των νόμων".[9] Οι βασικότερες εξουσίες του είναι οι εξής:
• Προεδρεύει του Υπουργικού Συμβουλίου, στο οποίο μετέχει μαζί με τους Υπουργούς.
• Με δεσμευτική πρότασή του διορίζονται και παύονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι Υπουργοί και οι Υφυπουργοί της Κυβέρνησης.
• Καθορίζει από κοινού με τον οικείο Υπουργό τις αρμοδιότητες των Υφυπουργών.
• Προΐσταται τεσσάρων Γενικών Γραμματειών: της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού (τέως Πολιτικού Γραφείου Πρωθυπουργού), της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης, της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης και της Γενικής Γραμματείας Μέσων Ενημέρωσης.
• Αδειοδοτεί προς δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως οποιοδήποτε κείμενο πρέπει, σύμφωνα με τον νόμο, να καταχωρηθεί σε αυτήν.
Ιεραρχία του Κράτους
Τα παρακάτω έξη θεσμοθετημένα πρόσωπα, αποτελούν την ιεραρχία του κράτους:
1. Πρόεδρος της Δημοκρατίας (σήμερα: Κάρολος Παπούλιας, από τις 12 Μαρτίου 2005)
2. Πρωθυπουργός (σήμερα: Αντώνιος Σαμαράς, από τις 20 Ιουνίου 2012)
3. Πρόεδρος της Βουλής (σήμερα: Ευάγγελος Βασίλειος Μεϊμαράκης, από τις 29 Ιουνίου 2012)
4. Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (σήμερα: Αλέξης Τσίπρας, από τις 20 Ιουνίου 2012)
5. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ (σήμερα: Μιχαήλ Κωσταράκος, από τις 2 Νοεμβρίου 2011)
6. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος (σήμερα: Ιερώνυμος Β´, από τις 7 Φεβρουαρίου 2008)
Κόμματα
Σημερινά κοινοβουλευτικά κόμματα, είναι η Νέα Δημοκρατία (ΝΔ), το ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο (ΣΎΡΙΖΑ ΕΚΜ), το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ), οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ), που είναι το μακροβιότερο κόμμα, η Χρυσή Αυγή και η Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜ.ΑΡ.).
Εξωκοινοβουλευτικά κομματα είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ό.Σ.).
Επίσης, άλλα πολιτικά κόμματα είναι η Δημιουργία, ξανά!, η Δράση, η Κοινωνική Συμφωνία, η Δημοκρατική Αναγέννηση, το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας κ.ά.
Τελευταίες εκλογές
Οι πλέον πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα διεξήχθησαν στις 6 Μαΐου 2012. Σε αυτές αναδείχτηκε πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 18,85% και 108 έδρες, με δεύτερο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ (16,78%, 52 έδρες). Το ΠΑΣΟΚ που είχε αναδειχθεί νικητής στις προηγούμενες εκλογές, έλαβε την τρίτη θέση με 13,18% και 41 έδρες. Όλες οι προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης απέβησαν άκαρπες με αποτέλεσμα το σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών για τις 17 Ιουνίου 2012. Στις 17 Ιουνίου διεξήχθησαν οι πρόωρες εκλογες υπο την Υπηρεσιακή κυβέρνηση του Παναγιώτη Πικραμμένου. Με τη λήξη της ψηφοφορίας και την καταμέτρηση των ψήφων, πρώτο κόμμα ανεδείχθη η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 29,66% και 129 έδρες και δεύτερο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 26,89% και 71 έδρες. Τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη ανεδείχθη το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 12,28% και 33 έδρες και ακολουθούν με τη σειρά τα κόμματα : Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή, Δημοκρατική Αριστερά και τελευταια το ΚΚΕ, με σημαντική μείωση των ποσοστών του.
Κυβέρνηση
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ο Αρχηγός του Κράτους. Από το 2005 Πρόεδρος είναι ο Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος επανεξελέγη από τη Βουλή στις 3 Φεβρουαρίου 2010.
Στις 11 Απριλίου 2012, κατόπιν πρότασης της Κυβέρνησης για ανανέωση της λαϊκής εντολής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν ορισμένα εξαιρετικής σημασίας εθνικά θέματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέδωσε Προεδρικό Διάταγμα σύμφωνα με το οποίο διέλυσε τη Βουλή της ΙΓ΄ Περιόδου και προκήρυξε γενικές βουλευτικές εκλογές την 6η Μαΐου 2012. Παράλληλα καθόρισε ως ημερομηνία σύγκλησης της νέας Βουλής τη 17η Μαΐου 2012.
Μετά τις βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, εκ των οποίων προέκυψε επτακομματική Βουλή. Τα κόμματα που συμμετέχουν σ' αυτήν είναι η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, η Χρυσή Αυγή, η Δημοκρατική Αριστερά και το ΚΚΕ. Εκτός Βουλής βρέθηκαν ο συνασπισμός των κομμάτων δημιουργία, ξανα! - Δράση - Φιλελεύθερη Συμμαχία , ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και οι Οικολόγοι Πράσινοι. Στις 28 Ιουνίου 2012 έλαβε χώρα η εναρκτήρια συνεδρίαση της νέας Βουλής και η ορκωμοσία των βουλευτών της. Στις 29 Ιουνίου ακολούθησε η εκλογή του νέου προεδρείου σε δύο συνεδριάσεις.
Οι εκλογές που διεξήχθησαν στις 17 Ιουνίου δεν ανέδειξαν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η διερευνητική εντολή που έλαβε ο Αντώνης Σαμαράς από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια τελεσφόρησε, και προέκυψε τρικομματική κυβέρνηση, η οποία ορκίστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, στις 21 Ιουνίου 2012 .
Διεθνείς Σχέσεις
Η Ελλάδα είναι μέλος σε αρκετούς διεθνείς οργανισμούς. Άλλωστε, η σημαντική γεωγραφική της θέση της δίνει το πλεονέκτημα να αποτελεί πολιτικό, διπλωματικό αλλά και εμπορικό κόμβο.
Μερικοί από τους οργανισμούς στους οποίους είναι μέλος είναι οι εξής: BIS, BSEC, CCC, CE, EAPC, EBRD, ECA (συνέταιρος), ECE, ECLAC, EIB, EMU, ΕSA, EU, FAO, IAEA, IBRD, ICAO, IDA, IEA, IFAD, IFC, ILO, IMF, Διεθνής Οργανισμός Ναυσιπλοΐας, Interpol, IOC, IOM, ISO, NATO, OECD, OSCE, UN, Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, UNCTAD, UNESCO, UNHCR, WEU, WHO, WIPO, WMO.
Το Σύνταγμα του 1975 περιέχει εκτενείς εγγυήσεις των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του πολίτη, που ενισχύθηκαν περαιτέρω με την αναθεώρηση του 2001. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την αναθεώρηση αυτή κατοχυρώθηκαν, για πρώτη φορά συνταγματικά, πέντε ανεξάρτητες αρχές, οι τρεις των οποίων (Συνήγορος του Πολίτη, Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών, Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα) είναι ταγμένες στην προστασία και διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων. Η Ελλάδα είναι επίσης συμβαλλόμενο μέρος στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Στις 27 Μαΐου του 2008 η Ολομέλεια της Η΄ Αναθεωρητικής Βουλής ενέκρινε την αναθεώρηση του Συντάγματος, που οδήγησε στην υιοθέτηση τριών προτάσεων αλλαγών εκ μέρους της μεγάλης πλειοψηφίας των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑΟΣ. Από την ψηφοφορία απουσίαζε το ΠΑΣΟΚ. Οι προτάσεις αυτές είναι η κατάργηση του απόλυτου επαγγελματικού ασυμβιβάστου των βουλευτών, η απολαβή εκ μέρους της Βουλής του δικαιώματος να τροποποιεί επιμέρους κονδύλια του τακτικού Προϋπολογισμού και να παρακολουθεί την εκτέλεσή του και η επιφόρτιση του νομοθέτη να μεριμνά ειδικά για τις νησιωτικές και ορεινές περιοχές σε κάθε νόμο που υιοθετεί[6].
Σε πολιτειακό και οργανωτικό επίπεδο το Σύνταγμα διακρίνει τρεις εξουσίες: τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική. Στη νομοθετική μετέχουν η Βουλή και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στην εκτελεστική ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση, ενώ η δικαστική εξουσία ασκείται από τα δικαστήρια στο όνομα του ελληνικού λαού.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ιεραρχικά βρίσκεται στην κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας, μετέχει στη νομοθετική με την έκδοση και τη δημοσίευση των νόμων και τη δυνατότητα αναπομπής στη Βουλή ψηφισμένου νομοσχεδίου ή πρότασης νόμου, ενώ ορίζεται από το Σύνταγμα ως ρυθμιστής του πολιτεύματος. Εκλέγεται από τη Βουλή με διαδοχικές ψηφοφορίες των μελών της, κατά τις οποίες επιδιώκεται η εξασφάλιση πλειοψηφίας 2/3 του συνόλου των μελών της στις δύο πρώτες φάσεις και 3/5 στην τρίτη. Επί αποτυχίας συγκέντρωσης των ανωτέρω πλειοψηφιών διαλύεται η Βουλή, προκηρύσσονται εκλογές και η νέα Βουλή εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την ίδια πλειοψηφία των 3/5 και, αν ούτε αυτό είναι εφικτό, με την απόλυτη πλειοψηφία των μελών της (151) ή, τέλος, με σχετική μεταξύ των δύο πλειψηφισάντων στην τελευταία ψηφοφορία, αν δε συγκεντρωθεί η απόλυτη πλειοψηφία. Οι εξουσίες του Προέδρου είναι περιορισμένες, καθώς ασκεί κυρίως εθιμοτυπικά καθήκοντα. Όλες σχεδόν οι πράξεις του χρήζουν προσυπογραφής από τον Πρωθυπουργό ή άλλο μέλος της Κυβέρνησης (Υπουργό), όπως τα προεδρικά διατάγματα. Από την υποχρέωση προσυπογραφής εξαιρούνται ρητά ελάχιστες πράξεις του Προέδρου προβλεπόμενες από το Σύνταγμα, όπως ο διορισμός των υπαλλήλων της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Η θητεία είναι πενταετής με δικαίωμα επανεκλογής για μία ακόμη θητεία.
Η νομοθετική εξουσία ασκείται από τη Βουλή των Ελλήνων, της οποίας τα μέλη εκλέγονται με καθολική μυστική ψηφοφορία για τετραετή θητεία. Εκλογές μπορούν να κηρυχθούν νωρίτερα για έκτακτους λόγους, όπως αυτοί ορίζονται στο Σύνταγμα. Μετά πάντως το 1975 η προκήρυξη πρόωρων εκλογών αποτελεί τον κανόνα, επικαλούμενου συνήθως από τις απερχόμενες κυβερνήσεις κάποιου εξαιρετικής σημασίας εθνικού θέματος. Η Ελληνική Δημοκρατία χρησιμοποιεί για την ανάδειξη των βουλευτών ένα σύνθετο ενδυναμωμένο εκλογικό σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης (ενισχυμένη αναλογική), το οποίο αποθαρρύνει τη δημιουργία πολυκομματικών κυβερνήσεων συνεργασίας και επιτρέπει ισχυρή μονκομματική κυβέρνηση πλειοψηφίας, ακόμα και αν το πρώτο κόμμα υστερεί της απόλυτης πλειοψηφίας των ψήφων. Για να μπορεί να καταλάβει μία από τις 300 βουλευτικές έδρες ένα κόμμα, πρέπει να έχει λάβει τουλάχιστον το 3% του συνόλου των ψήφων, ενώ με τον εκλογικό νόμο, που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στις Βουλευτικές εκλογές του 2007, το πρώτο κόμμα είναι δυνατόν να εξασφαλίζει απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή με ποσοστό περίπου 42%.
Μέχρι το 1877 η νόμιμη ηλικία ψήφου ήταν τα 25 χρόνια. Στη συνέχεια μειώθηκε στα 21 χρόνια και από το 1981 είναι τα 18 χρόνια.
Η Βουλή των Ελλήνων στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα.
Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από την Κυβέρνηση, της οποίας κεφαλή είναι ο Πρωθυπουργός, το ισχυρότερο πρόσωπο του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της Χώρας[9], εφαρμόζει την πολιτική που εγκρίνει μέσω των νομοθετικών πράξεων η Βουλή, αλλά ταυτόχρονα μετέχει στη νομοπαρασκευαστική διαδικασία, μέσω της σύνταξης και της προώθησης προς ψήφιση των νομοσχεδίων (νομοθετική πρωτοβουλία). Η Κυβέρνηση με βάση την αρχή της δεδηλωμένης οφείλει να απολαύει της εμπιστοσύνης της Βουλής, να έχει λάβει δηλαδή ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία των Βουλευτών. Στα πλαίσια δε της σύγχρονης κομματικής δημοκρατίας η Κυβέρνηση κυριαρχεί και στη νομοθετική λειτουργία, καθώς προέρχεται από το Κόμμα το οποίο ελέγχει την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, καθιστώντας έτσι την ψήφιση των νόμων μια τυπική κατά κανόνα διαδικασία. Λόγω δε της συχνής έως καταχρηστικής επίκλησης της κομματικής πειθαρχίας, η δυνατότητα διαφωνίας κυβερνητικού βουλευτή με την Κυβέρνηση που στηρίζει θεωρείται σπάνιο φαινόμενο. Σε έκτακτες περιπτώσεις μπορεί η Κυβέρνηση να προτείνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, οι οποίες έχουν ισχύ νόμου και οφείλουν να εγκριθούν καταρχήν εντός 40 ημερών από τη Βουλή.
Ο Πρωθυπουργός αποτελεί την κεφαλή της κυβέρνησης και με βάση το Σύνταγμα είναι συνήθως (αν και όχι απαραίτητα) ο αρχηγός του έχοντος την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή κυβερνώντος κόμματος. Βάσει του άρθρου 82 του Συντάγματος, "ο Πρωθυπουργός εξασφαλίζει την ενότητα της Κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειές της, καθώς και των δημοσίων γενικά υπηρεσιών για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στο πλαίσιο των νόμων".[9] Οι βασικότερες εξουσίες του είναι οι εξής:
• Προεδρεύει του Υπουργικού Συμβουλίου, στο οποίο μετέχει μαζί με τους Υπουργούς.
• Με δεσμευτική πρότασή του διορίζονται και παύονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι Υπουργοί και οι Υφυπουργοί της Κυβέρνησης.
• Καθορίζει από κοινού με τον οικείο Υπουργό τις αρμοδιότητες των Υφυπουργών.
• Προΐσταται τεσσάρων Γενικών Γραμματειών: της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού (τέως Πολιτικού Γραφείου Πρωθυπουργού), της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης, της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης και της Γενικής Γραμματείας Μέσων Ενημέρωσης.
• Αδειοδοτεί προς δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως οποιοδήποτε κείμενο πρέπει, σύμφωνα με τον νόμο, να καταχωρηθεί σε αυτήν.
Ιεραρχία του Κράτους
Τα παρακάτω έξη θεσμοθετημένα πρόσωπα, αποτελούν την ιεραρχία του κράτους:
1. Πρόεδρος της Δημοκρατίας (σήμερα: Κάρολος Παπούλιας, από τις 12 Μαρτίου 2005)
2. Πρωθυπουργός (σήμερα: Αντώνιος Σαμαράς, από τις 20 Ιουνίου 2012)
3. Πρόεδρος της Βουλής (σήμερα: Ευάγγελος Βασίλειος Μεϊμαράκης, από τις 29 Ιουνίου 2012)
4. Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (σήμερα: Αλέξης Τσίπρας, από τις 20 Ιουνίου 2012)
5. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ (σήμερα: Μιχαήλ Κωσταράκος, από τις 2 Νοεμβρίου 2011)
6. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος (σήμερα: Ιερώνυμος Β´, από τις 7 Φεβρουαρίου 2008)
Κόμματα
Σημερινά κοινοβουλευτικά κόμματα, είναι η Νέα Δημοκρατία (ΝΔ), το ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο (ΣΎΡΙΖΑ ΕΚΜ), το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ), οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ), που είναι το μακροβιότερο κόμμα, η Χρυσή Αυγή και η Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜ.ΑΡ.).
Εξωκοινοβουλευτικά κομματα είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ό.Σ.).
Επίσης, άλλα πολιτικά κόμματα είναι η Δημιουργία, ξανά!, η Δράση, η Κοινωνική Συμφωνία, η Δημοκρατική Αναγέννηση, το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας κ.ά.
Τελευταίες εκλογές
Οι πλέον πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα διεξήχθησαν στις 6 Μαΐου 2012. Σε αυτές αναδείχτηκε πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 18,85% και 108 έδρες, με δεύτερο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ (16,78%, 52 έδρες). Το ΠΑΣΟΚ που είχε αναδειχθεί νικητής στις προηγούμενες εκλογές, έλαβε την τρίτη θέση με 13,18% και 41 έδρες. Όλες οι προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης απέβησαν άκαρπες με αποτέλεσμα το σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών για τις 17 Ιουνίου 2012. Στις 17 Ιουνίου διεξήχθησαν οι πρόωρες εκλογες υπο την Υπηρεσιακή κυβέρνηση του Παναγιώτη Πικραμμένου. Με τη λήξη της ψηφοφορίας και την καταμέτρηση των ψήφων, πρώτο κόμμα ανεδείχθη η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 29,66% και 129 έδρες και δεύτερο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 26,89% και 71 έδρες. Τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη ανεδείχθη το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 12,28% και 33 έδρες και ακολουθούν με τη σειρά τα κόμματα : Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή, Δημοκρατική Αριστερά και τελευταια το ΚΚΕ, με σημαντική μείωση των ποσοστών του.
Κυβέρνηση
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ο Αρχηγός του Κράτους. Από το 2005 Πρόεδρος είναι ο Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος επανεξελέγη από τη Βουλή στις 3 Φεβρουαρίου 2010.
Στις 11 Απριλίου 2012, κατόπιν πρότασης της Κυβέρνησης για ανανέωση της λαϊκής εντολής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν ορισμένα εξαιρετικής σημασίας εθνικά θέματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέδωσε Προεδρικό Διάταγμα σύμφωνα με το οποίο διέλυσε τη Βουλή της ΙΓ΄ Περιόδου και προκήρυξε γενικές βουλευτικές εκλογές την 6η Μαΐου 2012. Παράλληλα καθόρισε ως ημερομηνία σύγκλησης της νέας Βουλής τη 17η Μαΐου 2012.
Μετά τις βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, εκ των οποίων προέκυψε επτακομματική Βουλή. Τα κόμματα που συμμετέχουν σ' αυτήν είναι η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, η Χρυσή Αυγή, η Δημοκρατική Αριστερά και το ΚΚΕ. Εκτός Βουλής βρέθηκαν ο συνασπισμός των κομμάτων δημιουργία, ξανα! - Δράση - Φιλελεύθερη Συμμαχία , ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και οι Οικολόγοι Πράσινοι. Στις 28 Ιουνίου 2012 έλαβε χώρα η εναρκτήρια συνεδρίαση της νέας Βουλής και η ορκωμοσία των βουλευτών της. Στις 29 Ιουνίου ακολούθησε η εκλογή του νέου προεδρείου σε δύο συνεδριάσεις.
Οι εκλογές που διεξήχθησαν στις 17 Ιουνίου δεν ανέδειξαν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η διερευνητική εντολή που έλαβε ο Αντώνης Σαμαράς από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια τελεσφόρησε, και προέκυψε τρικομματική κυβέρνηση, η οποία ορκίστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, στις 21 Ιουνίου 2012 .
Διεθνείς Σχέσεις
Η Ελλάδα είναι μέλος σε αρκετούς διεθνείς οργανισμούς. Άλλωστε, η σημαντική γεωγραφική της θέση της δίνει το πλεονέκτημα να αποτελεί πολιτικό, διπλωματικό αλλά και εμπορικό κόμβο.
Μερικοί από τους οργανισμούς στους οποίους είναι μέλος είναι οι εξής: BIS, BSEC, CCC, CE, EAPC, EBRD, ECA (συνέταιρος), ECE, ECLAC, EIB, EMU, ΕSA, EU, FAO, IAEA, IBRD, ICAO, IDA, IEA, IFAD, IFC, ILO, IMF, Διεθνής Οργανισμός Ναυσιπλοΐας, Interpol, IOC, IOM, ISO, NATO, OECD, OSCE, UN, Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, UNCTAD, UNESCO, UNHCR, WEU, WHO, WIPO, WMO.